Onderscheiden… waarom onderscheidt het ene merk zich van het andere? Ik ben hier de hele dag mee bezig. Bewust én onbewust. Enerzijds omdat ik het ontzettend leuk vind, er alles over wil weten en leren. Anderzijds: ik kan er niet omheen, het is overal aanwezig. Het begint ’s ochtends al bij de bakker…
Daar rijd ik naar toe, 2,5 kilometer verderop, terwijl er ook een bakker op loopafstand van mijn huis zit. Is het brood van de bakker op afstand echt lekkerder? Zijn het de aardige verkopers in de winkel of zijn het de stukjes lekkernij die deze bakker onderscheiden van alle andere bakkers? Dan de schoenmaker. Voor mij bestaat er maar één in Wijchen: een aardige, vakkundige man. Vrolijk, neemt de tijd voor je, rekent reële prijzen en als iets toch wat duurder uitvalt, krijg je een gratis schoenpoetsje mee. Fan ben ik ook van de man met passie voor zijn snoepwinkel op de markt of de dames van een kledingwinkel die precies weten wat mij staat. Ach, daar betaal ik dan graag iets meer voor. Ik vraag me af of deze ondernemers doorhebben dat ze zich – in ieder geval voor mij – onderscheiden.
Onderscheiden op een negatieve manier
Dan betrap ik me erop dat ik een winkeltje – waar ik in het begin groot fan van was – al een tijd niet meer bezocht heb. Door de simpele reden dat ik daar het gevoel krijg dat ik nooit genoeg koop en dat voelt niet prettig. Typisch gevalletje van een negatieve manier van onderscheiden…
Op zoek naar foamboard voor een presentatie bel ik ’s middags mijn ‘huisdrukker’. Tuurlijk kan hij foam voor me bestellen, maar hij verwijst me liever door naar de lijstenmakerij die tegenover hem zit. “Als je hem zelf even belt, scheelt jou dat weer, want dan hoef je mijn marge niet te betalen.” Dankzij de drukker maak ik kennis met de lijstenmakerij. Ik kende het bedrijf niet, maar wil er eigenlijk niet weg, want de passie, mooie producten en het vakmanschap van de eigenaar werken aanstekelijk. Op de weg terug naar huis ga ik even langs bij het bedrijf in tuinmachines dat net verbouwd is. Ik heb er niets nodig, maar wil gewoon even zien hoe deze enthousiaste ondernemers hun bedrijf aan het uitbreiden zijn.
Dat is toch normaal?
Kortom: je bedrijf onderscheiden zit verweven in het leven en komt echt uit de mensen zelf. Soms moet je er voor een bedrijf echt naar op zoek, soms ligt het voor het oprapen. Maar je vindt het altijd! En het mooie is: bedrijven en vooral de mensen die er werken – met name die met hart & ziel – hebben het vaak niet eens door dat ze net even bijzonderder zijn dan hun buurman. Als je hen ernaar vraagt, zul je steevast het antwoord krijgen: “Het is toch normaal dat ik voor mijn klanten klaarsta?” Dat is dan de reden dat ik er in ieder geval terug blijf komen. Of… er helemaal niet meer kom.
Zo zie je maar, merken en mensen zichzelf onderscheiden. Bewust of onbewust!